ਕਿਤਿਓ ਨਾ ਵੇ ਸਾਕ ਲੱਭਦਾ
ਮੈਂ ਢੂੰਡ ਲਿਆ ਵੇ ਜੱਗ ਸਾਰਾ
ਉਮਰੋਂ ਜਵਾਨੀ ਢਲ ਗਈ
ਫਿਰੇ ਲਾਡਲਾ ਮੇਰਾ ਵੇ ਕਵਾਰਾ
ਕੁੱਖ ਵਿੱਚ ਧੀਆਂ ਮਾਰੀਆਂ
ਕੌਣ ਕਰੂਗਾ ਪੂਰੇ ਏ ਘਾਪੇ
ਨੀ ਮੁੱਲ ਦਾ ਵਿਚੋਲਾ ਲੱਭਦੇ
ਕਈ ਵੱਡਿਆ ਘਰਾਂ ਦੇ ਕਾਕੇ
ਆਪਣੇ ਵੇਲੇ ਸੀ ਆਉਦੇ
ਪੁੱਛਣ ਘਰਾਂ ’ਚ ਵਿਚੋਲੇ ਵੇ
ਨਾ ਹੀ ਬਹੁਤੀ ਛਾਣ ਬੀਨ
ਨਾ ਰੱਖਦੇ ਸੀ ਓਹਲੇ ਵੇ
ਵੇ ਸੁਭਾ ਸ਼ਾਮ ਗੇੜੇ
ਪੰਜ ਪਰਵਾਨ ਪੰਜ ਪਰਧਾਨ ਹੁੰਦੇ
ਇਹ ਲਿਖਿਆ ਵਿੱਚ ਗੁਰਬਾਣੀ ਦੇ
ਪੰਜ ਤੱਤਾਂ ਦਾ ਇਹ ਜੀਵ ਬਣਿਆਂ
ਸਮਝ ਨਾਂ ਆਵੇ ਜੀਵ ਪ੍ਰਾਣੀ ਦੇ
ਪੰਜ ਕਰਮ ਇੰਦਰੇ ਹੁੰਦੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਜੀ
ਜਿੰਨਾ ਨਾਲ ਜੀਵ ਪਾਪ ਕੰਮਾਵਦਾਂ ਏ
ਪੰਜ ਗਿਆਨ ਇੰਦਰੇ ਵੀ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਜੀ
ਜਿੰਨਾ ਨਾਲ ਉੱਚਾ ਰੁਤਬਾ ਪਾਂਵਦਾ ਏ
ਪੰਜ ਬੰਦਿਆਂ ਦੀ ਪੰਚਾਇਤ ਮੰਨਦੇ ਸਾਰੇ
ਪੰਜ ਚੋਰ ਵੀ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ
ਤੈਨੂੰ ਤੀਆਂ ਤੇ ਮਿਲਣ ਮੈਂ ਆਵਾਂ
ਜੇ ਗਲ ਲੱਗ ਮਿਲੇ ਸੋਹਣਿਆਂ
ਬਾਹਾਂ ਘੁੱਟ ਕੇ ਗਲੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪਾਵਾਂ
ਜੇ ਗਲ ਲੱਗ ਮਿਲੇਂ ਸੋਹਣਿਆਂ
ਮਹੀਨਾਂ ਸਾਉਣ ਦਾ ਤੇ ਰੁੱਤ ਆਈ ਪਿਆਰ ਦੀ
ਇਹ ਤੇਰੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਨੂੰ ਵਾਜਾਂ ਮਾਰਦੀ
ਜਦੋ ਗਿੱਧੇ ਵਿੱਚ ਨੱਚਾਂ ਵੇ ਮੈਂ ਅੱਗ ਬਣ ਮੱਚਾਂ
ਬੋਲੀ ਤੇਰੇ ਵੇ ਮੈਂ ਨਾਂ ਤੇ ਪਾਵਾਂ
ਜੇ ਗਲ ਲੱਗ ਮਿਲੇਂ ਸੋਹਣਿਆਂ
ਤੈਨੂੰ
ਸਾਉਣ ਦਾ ਮਹੀਨਾ ਚੰਨਾ
ਅਜੇ ਪੇਕੇ ਰਹਿਣ ਦੇ
ਪਿੱਪਲੀ ਤੇ ਪੀਂਘ ਗਿੱਧੇ
ਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪੈਣ ਵੇ
ਆਏ ਐਤਵਾਰ ਪਿੜ
ਤੀਆਂ ਦਾ ਏ ਸੱਜਦਾ
ਪਵੇ ਵੇ ਧਮਾਲ ਪੂਰੀ ਗਿੱਧਾ
ਤਾੜ ਤਾੜ ਵੱਜਦਾ
ਠੰਡੀ ਠੰਡੀ ਹਵਾ ਕਣੀਆਂ
ਪਛੋ ਦੀਆਂ ਪੈਣ ਵੇ
ਸਾਉਣ ਦਾ ਮਹੀਨਾਂ ਚੰਨਾਂ
ਅਜੇ ਪੇਕੇ ਰਹਿਣ ਦੇ
ਪਿੱਪਲੀ ਤੇ ਪੀਂਘ ਗਿੱਧੇ
ਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪੈਣ ਵੇ
ਪਿੱਪਲ
ਇੱਕ ਨਸ਼ਿਆਂ ਦੀ ਲੱਤ
ਦੂਜੀ ਪਾਣੀ ਮਾਰੀ ਮੱਤ
ਗੱਲ ਕੌੜੀ ਲੱਗੇ ਸੱਚ
ਜੋ ਮੂੰਹ ਤੇ ਕਹੇ
ਛੇਵਾਂ ਦਰਿਆ ਨਸ਼ਿਆ ਦਾ ਚੱਲੇ
ਕੋਈ ਸਾਰ ਨਾਂ ਲਵੇ
ਝੂਠ ਸੱਚ ਨੂੰ ਦਬਾਉਦਾ ਵੇਖਿਆ
ਸਾਰਾ ਪਿਆ ਜੱਗ ਵਾ ਸੁਣੇ
ਏਥੇ ਸ਼ਰੇਆਮ ਚਿੱਟਾ ਨਸ਼ਾ ਵੇਚਦੇ
ਖ਼ਬਰ ਆਈ ਸੁਣੀ ਮੈਂ ਹੁਣੇ
ਏਥੇ ਮਰੇ ਪਈ ਜਵਾਨੀ
ਮਾਂ ਦੀ ਆਖਰੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ
ਮੂੰਹ ਮੌਤ ਦੇ ਪਵੇ
ਛੇਵਾਂ ਦਰਿਆ ਨਸ਼ਿਆ ਦਾ ਚੱਲੇ
ਕੋਈ
ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਮੇਰਾ ਸਭ ਜਲਦੀ ਹੀ
ਠੀਕ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ
ਪਾਣੀ ਦੀ ਤਬਾਹੀ ਵਾਲਾ ਡੂੰਘਾਂ ਜਖ਼ਮ
ਛੇਤੀ ਹੀ ਭਰ ਦੇਵੇਗਾ
ਹੜ ਪੀੜ ਨੂੰ ਝੱਲਣ ਵਾਲਾ ਹੌਸਲਾਂ
ਹੈ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦੇ
ਦੁੱਖ ਵੰਡਾਉਣ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਦੀ ਵੀ
ਹੈ ਵਿੱਚ ਖਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦੇ
ਪਰਮਾਤਮਾਂ ਛੇਤੀ ਹੀ ਆਪਣੀ
ਕਿਰਪਾ ਦਾ ਵਰ ਦੇਵੇਗਾ
ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਮੇਰਾ ਸਭ ਜਲਦੀ ਹੀ
ਠੀਕ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ
ਪਾਣੀ ਦੀ ਤਬਾਹੀ ਵਾਲਾ
ਪੱਗ ਹੁੰਦੀ ਉਚੇ ਕਿਰਦਾਰ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀ
ਜਦੋਂ ਲੱਥ ਦੀ ਪੱਲੇ ਨਾਂ ਕੱਖ ਰਹਿੰਦਾ
ਜਦੋਂ ਦੂਸਰਾ ਲਾਵੇ ਬੇਜਤੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ
ਇਸ ਵਿੱਚ ਰਤਾ ਵੀ ਕੋਈ ਨਾਂ ਛੱਕ ਰਹਿੰਦਾ
ਪੱਗ ਦਾ ਮੁੱਲ ਪਾਉਂਦੇ ਬੰਦੇ ਅਣਖ ਵਾਲੇ
ਜਿੰਦਗੀ ਜਿਊਣ ਨਾਲੋ ਮਰਨਾ ਕਬੂਲ ਕਰਦੇ
ਡੂੰਘੇ ਜਖਮ ਨਾਂ ਬੇਇਜ਼ਤੀ ਦੇ ਸਹਾਰ ਹੁੰਦੇ
ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਨੂੰ ਤਲੀ ਤੇ ਫਿਰਨ ਧਰਦੇ
ਕਲੇਸ਼ ਘਰਾਂ ਦੇ ਭਾਂਬੜ ਬਣ
ਸਾਝੀਂ ਧਰਤੀ ਸਾਝਾਂ ਅੰਬਰ
ਸਾਝੀਂ ਸਾਡੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ
ਮਾਖਿਓਂ ਮਿੱਠੇ ਬੋਲ ਨੇ ਏਹਦੇ
ਜਿਓਂ ਦੁੱਧ ਵਿੱਚ ਮਿਸ਼ਰੀ ਘੋਲੀ
ਗੁਰਮੁੱਖੀ ਦੇ ਵਾਰਸਿ ਹਾਂ ਅਸੀ
ਗਭਰੂ ਪੁੱਤ ਪੰਜਾਬੀ
ਗਿੱਧੇ ਲੁੱਡੀ ਭੰਗੜੇ ਪਾਈਏ
ਪਾਉਣ ਦੇ ਅਸੀ ਹਿਸਾਬੀ
ਕਿੰਨੇ ਸੋਹਣੇ ਨੱਚਦੇ ਫੱਬੀਏ
ਜਦੋ ਢੋਲ ਨੇਂ ਤਾਲ ਡਗੇ ਦੀ ਖੋਲੀ
ਸਾਝੀਂ ਧਰਤੀ ਸਾਝਾਂ ਅੰਬਰ
ਸਾਝੀਂ ਸਾਡੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ
ਮਾਖਿਓ
ਯਾਰੋ ਸ਼ਹਿਰ ਸੁਨਾਮ ਚ ਜੰਮਿਆ
ਇੱਕ ਉਧਮ ਸਿੰਘ ਸਰਦਾਰ
ਓਹਨੇਂ ਬਦਲਾ ਲਿਆ ਜਲਿਆਂ ਵਾਲੇ ਬਾਗ ਦਾ
ਓਹਦੋਂ ਗੋਰੀ ਸੀ ਸਰਕਾਰ
ਜਾਲਮ ਵਰਤਾਇਆ ਕਹਿਰ ਉਨੀਂ ਸੌ ਉਨੀਂ ਨੂੰ
ਉਡਵਾਇਰ ਚ ਹੈ ਸੀ ਬਹੁਤ ਹੰਕਾਰ
ਜਾਲਮ ਤਿੰਨ ਸੌ ਉਨਾਸੀ ਨਿਹੱਥੇ ਮਾਰ ਤੇ
ਬੈਠੇ ਜਲਿਆਂ ਵਾਲੇ ਬਾਗ ਦੇ ਵਿੱਚਕਾਰ
ਸੂਰਮੇ ਮਿਟੀ ਚੁੱਕ ਕਸਮ ਖਾ ਲਈ
ਬਦਲਾ ਲਵੂੰ ਨਾਲ ਕਿਹਾ ਵੰਗਾਰ
ਯੋ
ਵੇ ਨੱਚਦੀ ਮੈਂ ਡਿੱਗ ਪਈ
ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਸੋਹਣਿਆ ਆਈ
ਵੇ ਕਿੰਨਾਂ ਸੋਹਣਾ ਰੰਗ ਬੰਨਿਆਂ
ਵੇ ਬੋਲੀ ਨਾਂ ਤੇਰੇ ਤੇ ਜਦ ਪਾਈ
ਕੱਲਰਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਪਿੜ
ਤੀਆਂ ਦਾ ਸੀ ਲੱਗਿਆ
ਨੱਚਦੀਆਂ ਸੀ ਕੁੜੀਆਂ
ਗਿੱਧਾ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣਾ ਸੱਜਿਆ
ਵੇ ਵਾ ਵਰੋਲੇ ਵਾਂਗ ਘੁੰਮਦੀ
ਵੇ ਫੜ ਕੁੜੀਆਂ ਨੇਂ ਮਸਾਂ ਉਠਾਈ
ਵੇ ਨੱਚਦੀ ਮੈਂ ਡਿੱਗ ਪਈ
ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਸੋਹਣਿਆਂ ਆਈ
ਵੇ ਕਿੰਨਾਂ ਸੋਹਣਾ ਰੰਗ