ਖਾਲਸਾ ਉਚੇ ਤੇ ਸੁੱਚੇ ਕਿਰਦਾਰ ਵਾਲਾ
ਜਿਸਦਾ ਜਨਮ ਹੋਇਆ ਖੰਡੇ ਦੀ ਧਾਰ ਵਿੱਚੋਂ
ਖਾਲਸਾ ਬਾਣੀ ਬਾਣੇ ਦਾ ਧਾਰਨੀ ਪੂਰਾ ਹੁੰਦਾ
ਖਾਲਸਾ ਵੱਖਰਾ ਖੜਾ ਦਿਸੇ ਸਾਰੇ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚੋਂ
ਮੇਰੇ ਸ਼ਹਿਨਸ਼ਾਹ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਐਸੀ ਦਾਤ ਬਖਸ਼ੀ
ਪੰਜ ਪਿਆਰਿਆਂ ਤੋਂ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਛਕਾਇਆ ਏ
ਪੰਜ ਰਹਿਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਬਖਸ਼ੀਆਂ ਸ਼ਹਿਨਸ਼ਾਹ ਨੇ
ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੇ ਲੜ ਲਾਇਆ ਏ
ਖਾਲਸਾ
ਪੰਜਾਬੀਓ ਕਿਹੜੇ ਰਾਹ ਤੁਰ ਪਏ ਸੀ
ਡਾਂਸਰਾਂ ਨਹੀਂ ਪੰਜਾਬੀ ਕਲਚਰ ਦਾ ਹਿੱਸਾ
ਖ਼ੁਸ਼ੀਆਂ ਭਰਿਆ ਮਾਹੌਲ ਬੇ ਕਿਰਕ ਹੋਗਿਆ
ਕੱਲ ਵੈਰਲ ਹੋਇਆ ਵੇਖਿਆ ਕਿੱਸਾ
ਪਹਿਲੇ ਸਮਿਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪੈਂਦੇ ਸੀ
ਵਿਆਹਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਭੰਗੜੇ ਗਿੱਧੇ
ਡਾਂਸਰਾਂ ਵਾਲਾ ਕਲਚਰ ਲੈ ਆਂਦਾ
ਕੰਮ ਪੁੱਠੇ ਤੁਸੀਂ ਸੀ ਵਿੱਢੇ
ਪਹਿਲੇ ਰਿਵਾਜਾਂ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਭੁੱਲ ਗਏ
ਨਵਾਂ ਫੜ ਲਿਆ ਕਿੱਤਾ
ਪੰਜਾਬੀਓ
ਪਾਵਾਂ ਚਰਖੇ ਤੇ ਜਦੋ ਵੇ ਮੈਂ ਤੰਦ ਵੇ
ਖੰਗੂਰਾ ਮਾਰਕੇ ਗਲੀ ਚੋ ਜਾਦਾਂ ਲੰਘ ਵੇ
ਸਾਨੂੰ ਅਲੜਾਂ ਨੂੰ ਆਵੇ ਅਜੇ ਸੰਗ ਵੇ
ਕਵਾਰੇ ਸਾਡੇ ਚਾਅ ਸੋਹਣਿਆ
ਕੱਤ ਲੈਣ ਦੇ ਤੂੰ ਚਾਰ ਮੈਨੂੰ ਪੂਣੀਆਂ
ਜੇ ਚਰਖਾ ਲਿਆ ਡਾਹ ਸੋਹਣਿਆ
ਚਰਖਾ ਤੇਰੇ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦੀ ਬਾਤ ਪਾਉਦਾਂ ਵੇ
ਜਦੋ ਭਰਾਂ ਮੈਂ ਹੰਗਾਰਾ ਸ਼ਰਮਾਉਦਾ ਵੇ
ਰਾਤੀ ਸੁਪਨੇ ਚ ਬਹੁਤ ਤੜਫਾਉਦਾਂ ਵੇ
ਅੱਜ ਫੇਰ ਫੇਰਾ ਪਾ
ਮੇਰੇ ਸ਼ਹਿਨਸ਼ਾਹ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਨੇ
ਇੱਕ ਸਿੱਖੀ ਦਾ ਬੂਟਾ ਲਾਇਆ
ਉਹ ਵਧ ਫੁਲ ਕੇ ਵੱਡਾ ਹੋ ਰਿਹਾ
ਅੱਜ ਸਾਰੇ ਜਗਤ ਵਿੱਚ ਹੈ ਛਾਇਆ
ਧਰਤੀ ਅਨੰਦ ਪੁਰੀ ਵਿਸਾਖੀ ਤੇ
ਇੱਕ ਸੰਗਤਾਂ ਦਾ ਇਕੱਠ ਬੁਲਾਇਆ
ਗੁਰੂ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਖੂਨ ਦੀ ਪਿਆਸੀ ਸੀ
ਸ਼ਹਿਨਸ਼ਾਹ ਨੇ ਮੁੱਖੋਂ ਫਰਮਾਇਆ
ਪੰਜ ਸੀਸ ਗੁਰਾਂ ਨੇ ਮੰਗੇ ਸੀ
ਪੰਜ ਸਿੰਘਾਂ ਨੇ ਸੀਸ ਨਿਵਾਇਆ
ਮੇਰੇ ਸ਼ਹਿਨਸ਼ਾਹ
ਮੇਰਾ ਰੰਗਲਾ ਪੰਜਾਬ
ਖਿੜਿਆ ਫੁੱਲ ਵਾ ਗੁਲਾਬ
ਅਸੀਂ ਏਦਾਂ ਦੇ ਨਹੀਂ ਹੈਗੇ
ਜਿਵੇਂ ਵਿਖਾਉਂਦੇ ਗੀਤਾਂ ’ਚ ਜਨਾਬ
ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਨੇ ਬੱਚੇ
ਸਾਡੇ ਓਹੀਓ ਸਿੱਖਦੇ
ਜਿਵੇਂ ਲੰਡੀ ਜੀਪ ਉਤੇ ਬਹਿ ਕੇ
ਗੰਨ ਹਵਾ ’ਚ ਲਹਿਰਾਉਂਦੇ ਦਿਸਦੇ
ਸਾਡਾ ਸੋਹਣਾ ਗੀਤ ਤੇ ਸੰਗੀਤ
ਸਾਰੇ ਸੁਣਦੇ ਨਾਲ ਸੀ ਪਿਆਰ
ਸਾਡੇ ਪੁਰਾਣੇ ਗਾਇਕਾਂ ਦਾ ਹੋਵੇ
ਅੱਜ ਤੱਕ ਵੀ ਸਤਿਕਾਰ
ਤੁਹਾਡੇ ਆਲੇ
ਹਰ ਚੀਜ਼ ਮਿਲਾਵਟੀ ਵਿਕਦੀ ਏ
ਜ਼ਹਿਰੀਲੀ ਸ਼ਰਾਬ ਨੇ ਸੱਥਰ ਵਿਛਾ ਦਿੱਤਾ
ਜ਼ੁੰਮੇਵਾਰ ਦੱਸੋ ਭਲਾ ਕਿਹੜਾ ਏ
ਰੰਗਲੇ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਜਿਹੜੇ ਪਾਸੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ
ਏਥੇ ਸੁੱਤੀਆਂ ਪਈਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੇ
ਨਾਂ ਜੁੰਮੇਵਾਰ ਮਹਿਕਮਾਂ ਦਿੱਸਦਾ ਏ
ਕਰਨ ਖਿਲਵਾੜ ਸੇਹਤ ਨਾਲ ਏਥੇ
ਮਿਲਾਵਟ ਸ਼ਰੇਆਮ ਏਥੇ ਵਿਕਦਾ ਏ
ਮੌਤਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵੱਧਦੀ ਜਾਂਦੀ ਏ
ਲੋਥਾਂ ਦਾ ਢੇਰ ਏਥੇ ਲਾ ਦਿੱਤਾ
ਹਰ ਚੀਜ਼
ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਪਿੱਛੋਂ ਸਖੀਆਂ ਸਹੇਲੀਆਂ
ਮੁੜ ਨਾ ਹੋਵਣ ਇਕੱਠੀਆਂ
ਵਸਦਾ ਰਹੇ ਬਾਬਲ ਦਾ ਵੇਹੜਾ
ਜਿਥੇ ਬੈਠ ਸੀ ਖਿੜ ਖਿੜ ਹੱਸੀਆਂ
ਭੁੱਲਦਾ ਨਹੀ ਅੰਬੀ ਦਾ ਬੂਟਾ
ਜਿਸ ਦੀ ਛਾਂ ਬਹੁਤ ਸੀ ਗੂੜੀ
ਜਿਸ ਦੇ ਹੇਠਾਂ ਬੈਠ ਅਸੀਂ ਸੀ
ਕੀਤੀ ਰੀਝ ਸੀ ਹਰ ਇੱਕ ਪੂਰੀ
ਅੱਜ ਵੀ ਚੇਤਾ ਆਵੇ ਮੈਨੂੰ
ਛਾਂਵੇ ਕੱਢਦੀ ਰਹੀ ਮੈਂ ਪੱਖੀਆਂ
ਵਸਦਾ ਰਹੇ ਬਾਬਲ ਦਾ ਵੇਹੜਾ
ਜਿਥੇ ਬੈਠ ਸੀ
ਸਾਕ ਸਬੰਧੀ ਭੁੱਬਾਂ ਮਾਰ ਰੋਵਦੇ
ਤੁਰ ਗਈ ਕਲਮ ਹਸੀਨ
ਪੰਜ ਤੱਤ ਦਾ ਪੁੱਤਲਾ
ਹੋਇਆ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਰਲੀਨ
ਕਲਮਾਂ ਦਰਦ ਜ਼ਾਹਰ ਕਰਦੀਆਂ
ਵਿਛੋੜੇ ਨੂੰ ਲਿਖਣ
ਸੋਨੀਆ ਭਾਰਤੀ ਦੇ ਜਜ਼ਬਾਤ
ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਨਾਂ ਦਿਸਣ
ਧੰਜੂ ਦੀ ਕਲਮ ਅਰਦਾਸ ਕਰਦੀ
ਵਿਛੜੀ ਰੂਹ ਨੂੰ ਚਰਨਾਂ ’ਚ
ਨਿਵਾਸ ਬਖਸ਼ਣ
ਨੈਣ ਸਾਰੀਆਂ ਕਲਮਾਂ ਦੇ
ਓਹਦੇ ਦਰਸ਼ਨਾਂ ਨੂੰ ਤਰਸਣ
ਕਿਤਿਓ ਨਾ ਵੇ ਸਾਕ ਲੱਭਦਾ
ਮੈਂ ਢੂੰਡ ਲਿਆ ਵੇ ਜੱਗ ਸਾਰਾ
ਉਮਰੋਂ ਜਵਾਨੀ ਢਲ ਗਈ
ਫਿਰੇ ਲਾਡਲਾ ਮੇਰਾ ਵੇ ਕਵਾਰਾ
ਕੁੱਖ ਵਿੱਚ ਧੀਆਂ ਮਾਰੀਆਂ
ਕੌਣ ਕਰੂਗਾ ਪੂਰੇ ਏ ਘਾਪੇ
ਨੀ ਮੁੱਲ ਦਾ ਵਿਚੋਲਾ ਲੱਭਦੇ
ਕਈ ਵੱਡਿਆ ਘਰਾਂ ਦੇ ਕਾਕੇ
ਆਪਣੇ ਵੇਲੇ ਸੀ ਆਉਦੇ
ਪੁੱਛਣ ਘਰਾਂ ’ਚ ਵਿਚੋਲੇ ਵੇ
ਨਾ ਹੀ ਬਹੁਤੀ ਛਾਣ ਬੀਨ
ਨਾ ਰੱਖਦੇ ਸੀ ਓਹਲੇ ਵੇ
ਵੇ ਸੁਭਾ ਸ਼ਾਮ ਗੇੜੇ
ਪੰਜ ਪਰਵਾਨ ਪੰਜ ਪਰਧਾਨ ਹੁੰਦੇ
ਇਹ ਲਿਖਿਆ ਵਿੱਚ ਗੁਰਬਾਣੀ ਦੇ
ਪੰਜ ਤੱਤਾਂ ਦਾ ਇਹ ਜੀਵ ਬਣਿਆਂ
ਸਮਝ ਨਾਂ ਆਵੇ ਜੀਵ ਪ੍ਰਾਣੀ ਦੇ
ਪੰਜ ਕਰਮ ਇੰਦਰੇ ਹੁੰਦੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਜੀ
ਜਿੰਨਾ ਨਾਲ ਜੀਵ ਪਾਪ ਕੰਮਾਵਦਾਂ ਏ
ਪੰਜ ਗਿਆਨ ਇੰਦਰੇ ਵੀ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਜੀ
ਜਿੰਨਾ ਨਾਲ ਉੱਚਾ ਰੁਤਬਾ ਪਾਂਵਦਾ ਏ
ਪੰਜ ਬੰਦਿਆਂ ਦੀ ਪੰਚਾਇਤ ਮੰਨਦੇ ਸਾਰੇ
ਪੰਜ ਚੋਰ ਵੀ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ